بر تمام خنده هايم خطي از ماتم بکش
پاک کن شادي ز دل جايش هزاران غم بکش
آنقدر وقتي نمانده تا محرم فاطمه
زحمت پيراهن مشکي ما را هم بکش . . .
ايام سوگواري امام حسين (ع) تسليت باد
تا قيامت ز قيام تو قيامت برپاست
از قيام تو پيام تو عيان است هنوز
همه ماه است محرم ، همه جا کرب و بلاست
در جهان موج جهاد تو روان است هنوز
آغاز محرم و ايام سوگواري حسيني تسليت باد
تن های كشتگان همه در خاك و خون نگر
سرهاي سروران همه بر نيزه ها ببين
خيمه ماه محرم زده شد بر دل ما / باز نام تو شده زينت هر محفل ما
جز غم عشق تو ما را نبود سودايي / عشق سوزان تو آغشته به آب و گل ما . . .
تا بال و پر عشق به جانم دادند / در وادي عاشقان مکانم دادند
گفتم که کجاست کعبه اهل ولا / درگاه حسين را نشانم دادند
ايام سوگواري حسيني تسليت باد
صداي پاي محرم به گوش مي آيد
بگير دست مرا به حق ماه عزات
بيا و روي مرا بر زمين مزن ارباب
مرا چهل شب ديگر رسان به کرب بلا
صلي الله عليک يا سيد الشهدا
محرم آمد و دلها غمين شد
غم و عشق وبلا با هم عجين شد
“حسين” آماده، بهر جانفشاني است
دوباره فاطمه قلبش حزين شد . . .
“فرا رسيدن ايام عزاداري سيد الشهدا بر شما
و تمام شيعيان و دلسوختگان و عاشقان “امام حســـين عليه السلام” تسليت باد.”
دلم مست و لبم مست و سرم مست
بخون اي دل که صبرم رفته از دست
بخون اي دل محرم اومد از راه
بخون اجر تو با عباس بي دست . . .
عرض تسليت به مناسبت امام سوگواري امام حسين(ع)
عالم ، همه خاک کربلا بايدمان
پيوسته به لب ، خدا خدا بايدمان
تا پاک شود ، زمين ز ابناي يزيد
همواره حسين ، مقتدا بايدمان . . .
يا حسين
گويند “مي” نمي شود از راه گوش خورد
من “يا حسين” مي شنوم مست مي شوم . . .
آغاز دهه محرم تسليت باد
ما سينه زنان رسم جنون باب نموديم
جان و سر خود هديه به ارباب نموديم
از عمق درون ناله و فرياد نموديم
با سينه زدن زلزله ايجاد نموديم . . .
قيامت بي حسين غوغا ندارد”شفاعت بي حسين معنا ندارد”حسيني باش كه در محشر نگويند”چرا پرونده ات امضاء ندارد
عالم همه قطره و درياست حسين ، خوبان همه بنده و مولاست حسين ، ترسم كه شفاعت كند از قاتل خويش ، از بس كه كَرَم دارد و آقاست حسين
عالم همه محو گل رخسار حسين است ، ذرات جهان درعجب از كار حسين است . داني كه چرا خانه ي حق گشته سيه پوش ، يعني كه خداي تو عزادار حسين است
آبروي حسين به كهكشان مي ارزد ، يك موي حسين بر دو جهان مي ارزد ، گفتم كه بگو بهشت را قيمت چيست ، گفتا كه حسين بيش از آن مي ارزد
ماه خون ماه اشك ماه ماتم شد ، بر دل فاطمه داغ عالم شد . فرا رسيدن ماه محرم را به عزادارن راستينش تسليت عرض ميكنم
ي وجودت عشق را معناي حسين عالمي يك قطره تو دريا حسين فرا رسيدن ماه محرم را به تمامي مسلمانان جهان تسليت مي گم
پرسيدم:ازحلال ماه، چراقامتت خم است؟ آهي كشيدوگفت:كه ماه محرم است.گفتم: كه چيست محرم؟باناله گفت:ماه عزاي اشرف اولادآدم است
السلام عليكم يااباصالح المهدى (عج)السلام عليك ياامين الله فى ارض وحجته على عباده(ياصاحب الزمان آجرک الله)ماه محرم بر شما وعاشقان حسين تسليت عرض مينمايم)
اردوي محرم به دلم خيمه به پا كرد
دل را حرم و بارگه خون خدا كرد
محرم آمد و ماه عزا شد
مه جانبازي خون خدا شد
جوانمردان عالم را بگوييد
دوباره شور عاشوار به پا شد
حسين ميا به کوفه ، کوفه وفا ندارد …
اي به دل بسته ، قدري آهسته
کن مدارا با ، زينب خسته …
يا حسين مظلوم …
يه جائيه تو دنيا همه براش مي ميرن
تموم حاجتا رو همه از مي گيرن
بين دو نهر آبه ، يه سرزمين خشکه
شميم باغ و لاله اش خوشبو ز عط مُشکه
شباي جمعه زهرا زائر اين زمينه
سينه زن حسينه ، يل ام البنينه …
دوست دارم هر چي دارم بدم به راه تو حسين
تا که سينه خيز بيام ميون بين الحرمين
السلام اي وادي کرببلا
السلام اي سرزمين پر بلا
السلام اي جلوه گاه ذوالمنن
السلام اي کشته هاي بي کفن
کاش بوديم آن زمان کاري کنيم
از تو و طفلان تو ياري کنيم
کاش ما هم کربلايي مي شديم
در رکاب تو فدايي مي شديم
السلام عليک يا ابا عبدالله …
كربلا لبريز عطر ياس شد. . . .نوبت جانبازي عباس شد
ديباچه ي عشق و عاشقي باز شود
دلها همه آماده ي پرواز شود
با بوي محرم الحرام تو حسين
ايام عزا و غصه آغاز شود
نازم آن آموزگاري را که در يک نصف روز
دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند
ابتدا قانون آزادي نويسد بر زمين
بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند
دل را اگر از حسين بگيرم چه كنم
بي عشق حسين اگر بميرم چه كنم
فردا كه كسي را به كسي كاري نيست
دامان حسين اگر نگيرم چه كنم
گويند كه در روز قيامت علمدار شفاعت زهراست . . . علم فاطمه دست قلم عباس است.
پرسيدم از هلال چرا قامتت خم است ؟
آهي کشيد و گفت ماه محرم است…
باز محرم رسيد، ماه عزاي حسين
سينه‌ي ما مي‌شود، كرب و بلاي حسين
كاش كه تركم شود غفلت و جرم و گناه
تا كه بگيرم صفا، من ز صفاي حسين
فرشته‌ها از امشب صبوي غم مي‌نوشن
دوباره اهل جنت پيرهن سياه مي‌پوشن
با آب طلا نام حسين قاب کنيد
با نام حسين يادي از آب کنيد
خواهيد مه سربلند و جاويد شويد
تا آخر عمر تکيه بر ارباب کنيد
فرا رسيدن ماه محرم تسليت باد
باز محرم شدو دلها شکست از غم زينب دل زهرا شکست
باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست
آب در اين تشنگي از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست
قاسم وليلا همه در خون شدند اين چه غمي بود که دنيا شکست
محرم ماه غم نيست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسين است
هر دم به گوش مي رسد آواي زنگ قافله ، اين قافله تا كربلا ديگر ندارد فاصله .
حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسليت باد . التماس دعا
نام من سرباز کوي عترت است ، دوره آموزشي ام هيئت است . پــادگــانم چــادري شــد وصــله دار ، سر درش عکس علي با ذوالفقار . ارتش حيــدر محــل خدمتم ، بهر جانبازي پي هر فرصتم . نقش سردوشي من يا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است . رنــگ پيراهــن نه رنــگ خاکــي است ، زينب آن را دوخته پس مشکي است . اسـم رمز حمله ام ياس علــي ، افسر مافوقم عباس علي (ع)
دلم درياچه ي غم شد دوباره / قد آيينه ها خم شد دوباره
صداي سنج و دمام اومد از دور / بخون اي دل محرم شد دوباره
عالم ، همه خاک کربلا بايدمان / پيوسته به لب ، خدا خدا بايدمان
تا پاک شود ، زمين ز ابناي يزيد / همواره حسين ، مقتدا بايدمان
محرم آمد و دلها غمين شد / غم و عشق وبلا با هم اجين شد
حسين آماده بهر جانفشاني است / دوباره فاطمه قلبش حزين شد
ضريح تو داره عطر گل ياس / نوازش هاي دستت ميشه احساس
کي ميدونه آقا پر ميشه شايد / شبا سقا خونه ات با مشک عباس
جانـت بـه کــويــر تفتــه دريـا بخشيد / هفتاد و دو گل ، به متن صحرا بخشيد
بـــا جلـــوه ي کــربـلاي عـاشـورايي / خـون تــو بـه رنگ سرخ معنا بخشيد
پيراهني از زخم، به تن دوخته است / اين رسم، ز حضرت غم آموخته است
اي سـرو تمــاشاييِ ايــمان، عبـاس! / دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است
چشمان زمين دوباره تر خواهد شد / ماه از سر شب بدون سر خواهد شد
تاريخ دوباره به خودش مي لرزد / شق القمري بزرگتر خواهد شد
اين نيزه مرا به عشقتان ميدوزد / در عمق وجود شعله مي افروزد
امسال اگرچه در زمستانم باز / از بردن اسم تو لبم مي سوزد
فرياد حسين را شنيديم همه / از کوفه به سوي او دويديم همه
رفتيم به کربلا ولي برگشتيم / از شمر امان نامه خريديم همه
محرم در حريم کربلاتنديس شد / محرم همره نام حسين تقديس شد
محرم با حسين اشک است وخون / محرم با حسين دشت جنون
خود را چو ز نسل نور مي ناميدند / رفتند و به کوي دوست آراميدند
سيراب شدند زآن که در اوج عطش / آن حادثه را به شوق آشاميدند
دو ديده اشک، باران است ، محرم / ز سوگ ، جمله ياران است ، محرم
جهان مي بارد ، اشک ، داغ ياران / ز ظلم ، نابکاران است ، محرم
محرم باز هم نوبت توست / که بگشايي تمام خاطراتت
ز ايامي که در آن بود شيون / گهي ناليدن و گه سر بريدن
تـا هست جهــان شـور محــرم باقيست / اين جلوه ي جان در همه عالـم باقيست
ازنـالـه ي نـيـنــواي يـاران حسـيـن / همواره به لب زمـزمه ي غم باقيست
امروز کمي هوايي اربابم / از صبح دلم گرفته و بي تابم
تقويم بياوريد اي واي حسين / شب اول است و من در خوابم
صلي الله و عليک يا ابا عبدالله
چون در همه عمر داشتم حب على / آمد به سرم چهارده نور جلى
گفتم که شفيع من کدامين شماست / کردند اشارت به حسين بن على . . .
سعي کن حرص و طمع خانه خرابت نکند / غافل از واقعه روز حسابت نکند
اي که دم مي زني از عشق حسين بن علي / آنچنان باش که ارباب جوابت نکند . . .
ما سينه زنان رسم جنون باب نموديم / جان و سر خود هديه به ارباب نموديم
از عمق درون ناله و فرياد نموديم / با سينه زدن زلزله ايجاد نموديم . . .
خيمه ماه محرم زده شد بر دل ما / باز نام تو شده زينت هر محفل ما
جز غم عشق تو ما را نبود سودايي / عشق سوزان تو آغشته به آب و گل ما . . .
اي شده مجنون خدا السلام / شاهرگ خون خدا السلام
اي شده سرشار دلم از غمت / باز محرم شد و دل محرمت
هست نگاه نگران همه / سوي تو اي دسته گل فاطمه
ايام عزاداري سيد و سالار شهيدان، حضرت اباعبدالله الحسين (ع) تسليت باد
همه جا زمزمه يا حسين و کربلاست / زمزمه ي ضجه هاي زينب و بچه هاست
خوشا به حال اونايي که دلهاشون تو بين الحرمين و کربلاست
قلبها براي آرامش
دستها براي حک کردن عشق بر روي سينه
عقل در انتظار جنون
نفس ها به شماره افتاده
آري “محرم” آمده . . .
کوچه کوچه دلم پر از غوغاست / هر طرف خيمه عزا برپاست
قدسيان سوگوار و محزونند / همه هستى سيه پوش عزاست
ماه خون و خروش و ماتم شد / ماه خون خدا محرم شد . . .
رمز قرآن از حسين آموختيم / ز آتشش ما شعله ها افروختيم
اي صبا اي پيک دور افتادگان / اشک ما را بر مزار او رسان . . .
ماکه روز شب بسوزيم و گدازيم / دل فقط به عشق مولامون مى بازيم
اگه از دنيا بريم بشيم بهشتى / تو بهشت بازم حسينيه مى سازيم . .
تا قيامت ز قيام تو قيامت برپاست
از قيام تو پيام تو عيان است هنوز
همه ماه است محرم ، همه جا کرب و بلاست
در جهان موج جهاد تو روان است هنوز . . .
آغاز محرم و ايام سوگواري حسيني تسليت باد
خيمه ماه محرم زده شد بر دل ما / باز نام تو شده زينت هر محفل ما
جز غم عشق تو ما را نبود سودايي / عشق سوزان تو آغشته به آب و گل ما . . .
تا بال و پر عشق به جانم دادند / در وادي عاشقان مکانم دادند
گفتم که کجاست کعبه اهل ولا / درگاه حسين را نشانم دادند
ايام سوگواري حسيني تسليت باد
دلم مست و لبم مست و سرم مست
بخون اي دل که صبرم رفته از دست
بخون اي دل محرم اومد از راه
بخون اجر تو با عباس بي دست . . .
عرض تسليت به مناسبت امام سوگواري امام حسين(ع)
عالم ، همه خاک کربلا بايدمان
پيوسته به لب ، خدا خدا بايدمان
تا پاک شود ، زمين ز ابناي يزيد
همواره حسين ، مقتدا بايدمان . . .
يا حسين
گويند “مي” نمي شود از راه گوش خورد
من “يا حسين” مي شنوم مست مي شوم . . .
آغاز دهه محرم تسليت باد
ما سينه زنان رسم جنون باب نموديم
جان و سر خود هديه به ارباب نموديم
از عمق درون ناله و فرياد نموديم
با سينه زدن زلزله ايجاد نموديم . . .
تـا هست جهــان شـور محــرم باقيست
اين جلوه ي جان در همه عالـم باقيست
ازنـالـه ي نـيـنــواي يـاران حسـيـن
همواره به لب زمـزمه ي غم باقيست . . .
فانوس اشک هايتان را روشن کنيد ، ماه غريبي شهيد نينواست .
فرارسيدن ماه محرم تسليت باد
خلائق خاک بر سر جملگي زاري کنيد
محرم ماه خون آمد عزاداري کنيد
ز خاک نينوا فرياد مي خيزد چنين
حسينم يار مي خواهد، وفاداري کنيد . . .
دلم درياچه ي غم شد دوباره / قد آيينه ها خم شد دوباره
صداي سنج و دمام اومد از دور / بخون اي دل محرم شد دوباره . . .
اي آن که غمت مسئله آموز من است
شور غم تو در دل پرسوز من است
روزي که حسين! بر تو من گريه کنم
سوگند به تو که بهترين روز من است . . .
ايام سوگواري حسيني تسليت باد
همواره تجّسم قيام است حسين (ع)
در سينة عاشقان ، پيام است حسين (ع)
در دفتر شعر ما ، رديف است هنوز
دل چسب‌ترين شعر کلام است حسين (ع)
مُحرّم، خيمه اي است که محبان خاندان نور در آن
به شراب طهور اشک و عزا دعوت شده اند . . .
فرارسيدن ماه محرم تسليت باد
محرم آمد و دلها غمين شد غم و عشق وبلا با هم اجين شد
حسين آماده بهر جانفشاني است دوباره فاطمه قلبش حزين شد . . .
تا دل ز غم تو گشت بي تاب حسين
اين چشم تهي نگشت از آب حسين
عمري است نيازمند اين درگاهم
يک لحظه گداي خويش درياب! حسين . . .
ايام سوگواري حسيني تسليت باد
عطري که از حوالي پرچم وزيده است
ما را به سمت مجلس آقا کشيده است
از صحن هر حسينيه تا صحن کربلا
صد کوچه بازکنيد محرم رسيده است . . .
ماه اشک هاي بي اختيار، ماه غمبار اسيران
ماه فريادهاي خونين و ماه طنين، مؤيد صحراي عشق
بر شما عاشوراييان تسليت باد . . .
هم عشق حسين، معني زندگي است
هم گريه بر او کمال سازندگي است . . .
جانـت بـه کــويــر تفتــه دريـا بخشيد
هفتاد و دو گل ، به متن صحرا بخشيد
بـــا جلـــوه ي کــربـلاي عـاشـورايي
خـون تــو بـه رنگ سرخ معنا بخشيد . . .
محرّم، زيباترين نگارخانه در قلب هستي است
که زمين و آسمان و ملک و ملکوت و عرش و فرش را شگفت زده کرده است
آنان که به گوش دل شنيدند تو را
رفتند و به پاي دل رسيدند تو را
آن کوردلان که بر دلت تير زدند
ديدند تو را، ولي نديدند تو را . . .
ايام سوگواري حسيني تسليت باد
